کد خبر: ۵۴۵۳۷
۱۹ / ۰۱ / ۱۳۹۴
(تصویر) ماجرای پنهان کردن ۴۰ساله هویت زن مردنما
زنی که پس از درگذشت همسرش برای پیدا کردن و نگاه داشتن شغل مجبور شد با مخفی کردن هویت جنسی و کوتاه کردن موهایش در نقش مرد وارد جامعه سنتی خود شود و به کار در کارگاه آجرپزی و واکس زدن کفش روی آورد، پس از رسانه‌ای شدن موضوع مورد حمایت دولت مصر قرار گرفت.
«صیصه ابودوح» زنی مصری است که پس از گذشت چند ماه از عروسی، به سبب مرگ شوهرش، در حالی که باردار بود، بیوه شد: «پس از مرگ همسرم در دهه هفتاد قرن گذشته، مشغول به کار شدم. عرف و شرایط حاکم بر جامعه، در آن زمان به گونه‌ای بود که اجازه اشتغال به زن نمی‌داد و این کار را نه تنها هنجارشکنی؛ بلکه حتی جرم تلقی می‌کرد، به همین سبب تصمیم گرفتم لباس مردانه بپوشم و سر کار بروم».
وی افزود: با تغییر ظاهر دادن، مجبور شدم برخی از عادت‌ها و رفتارهای مردان را نیز تقلید کنم تا بتوانم کار کنم، این مساله آنقدر ادامه یافت که برخی از مسائل در وجود من نهادینه شد. به عنوان مثال پس از سال‌ها کار در آجرپزی و کارخانه سیمان، صدایم خش دار شد و اکنون دیگر صدایم برای همیشه خش دار و مردانه شده است.
صیصه که در داخل خانه محقر خود با پایگاه اینترنتی «دات مصر» گفت‌و‌گو می‌کرد، خاطر نشان کرد: هر روز ساعت شش صبح، لباس مردانه به تن می‌کنم و از خانه بیرون می‌زنم و در خیابان‌ها در پی کار راه می‌افتم، گاهی عملگی می‌کنم و گاهی کفش واکس می‌زنم، تا بتوانم روزی دختر یتیمم را که حالا ۴۲ ساله است، تهیه کنم. زندگی تلخ است و برای سر کردن ِ زندگی تلخ در میان رجّاله‌ها و مردنمایانی که مردانگی و اخلاق را به یک سو نهاده‌اند، چاره‌ای جز این وجود ندارد که لباس مردانه بپوشی تا بتوانی زنده بمانی. پس از مرگ شوهرم، از مسئولان استانداری تقاضای کمک کردم، اما آن‌ها به گونه‌ای مرا در اوج بدبختی به حال خود رها کردند که گویی اصلا وجود نداشتم.
صیصه، با مشخص شدن هویتش از «عبدالفتاح سیسی» رئیس جمهور مصر خواست، مغازه‌ای برای او فراهم کند تا در اواخر عمر بتواند کمی بیاساید و بار سنگین «کار مردانه» را زمین بگذارد و به «طبیعت زنانه» خود برگردد
وی افزود: با تغییر ظاهر دادن، مجبور شدم برخی از عادت‌ها و رفتارهای مردان را نیز تقلید کنم تا بتوانم کار کنم، این مساله آنقدر ادامه یافت که برخی از مسائل در وجود من نهادینه شد. به عنوان مثال پس از سال‌ها کار در آجرپزی و کارخانه سیمان، صدایم خش دار شد و اکنون دیگر صدایم برای همیشه خش دار و مردانه شده است.
صیصه که در داخل خانه محقر خود با پایگاه اینترنتی «دات مصر» گفت‌و‌گو می‌کرد، خاطر نشان کرد: هر روز ساعت شش صبح، لباس مردانه به تن می‌کنم و از خانه بیرون می‌زنم و در خیابان‌ها در پی کار راه می‌افتم، گاهی عملگی می‌کنم و گاهی کفش واکس می‌زنم، تا بتوانم روزی دختر یتیمم را که حالا ۴۲ ساله است، تهیه کنم. زندگی تلخ است و برای سر کردن ِ زندگی تلخ در میان رجّاله‌ها و مردنمایانی که مردانگی و اخلاق را به یک سو نهاده‌اند، چاره‌ای جز این وجود ندارد که لباس مردانه بپوشی تا بتوانی زنده بمانی. پس از مرگ شوهرم، از مسئولان استانداری تقاضای کمک کردم، اما آن‌ها به گونه‌ای مرا در اوج بدبختی به حال خود رها کردند که گویی اصلا وجود نداشتم.
صیصه، با مشخص شدن هویتش از «عبدالفتاح سیسی» رئیس جمهور مصر خواست، مغازه‌ای برای او فراهم کند تا در اواخر عمر بتواند کمی بیاساید و بار سنگین «کار مردانه» را زمین بگذارد و به «طبیعت زنانه» خود برگردد
نظر شما